Sen yanıyorsun
Sanıyorsun ki kimse farkında değil bunun
O kadar çoğuz ki biz, senin gibi yanmışlar
Ruhundan yayılan o duman kokusunu
Biz iyi biliriz merak etme sen
Yanıyorsun Kader sanma seni yakanı
Güneşinden aldığın ateşle
Sen kendi ellerinle yaktın kendini
Nafiledir uğraşların
Gözyaşlarını denize çeviriyorsun ama
Bütün insanlık ağlasa sönmeyecek o ateş
Kül olmayı bekleyeceksin
Yak kendini o yüzden
Yak, yok et bütün ruhunu
Söner diye düşünme sakın, iyice harla ateşi
Yakacak bir şey kalmayana dek sönmeyecek bu ateş
Kül olmadan gül olamazsın unutma
Ruhundan arta kalan külleri gübre yapmadan
Açtıramazsın kalbindeki topraklarda çiçekler